Druiven
Wat zijn druiven?
Kleine vitaminebommetjes, dát zijn het. Druiven zijn, net als ander fruit, goed voor je gezondheid en passen heel goed in de Schijf van Vijf. Druiven eet je als snoepjes: ze smaken fris, zoet en knapperig
Druiven staan synoniem voor een goede gezondheid. Er zijn mensen die niet het verschil proeven tussen de verschillende druiven. Degenen die het verschil tussen de druiven wel begrijpen, genieten meer van de rode druiven dan van de andere soorten. Ondanks dat het waar is dat witte druiven ook erg goed zijn voor ons gestel, bevatten donkere druiven een grote hoeveelheid antioxidanten.
Wat is het grootste verschil tussen blauwe, rode en witte druiven?
De donkergekleurde druiven staan in de top 5 van vet verbrandende vruchten, volgens Amerikaanse onderzoekers. Het geheim schuilt ‘m in bepaalde stofjes die vooral voorkomen in groentes en fruit met een blauwe, rode of paarse kleur (zoals rode druiven). Daarnaast schijnt het gehalte Resveratrol hoger te zijn bij gekleurde druiven, over de werking van Resveratrol lees je verderop meer.
Geschiedenis
De druif is een van de oudste cultuurgewassen op aarde en is nu nog de meest geteelde fruitsoort ter wereld. De druif, zo is algemeen aangenomen, stamt uit het oude Perzië. In Mesopotamië (het huidige Iran en Irak) zijn bij archeologische opgravingen kruiken van 5000 jaar voor Christus aangetroffen met sporen van wijn.
Druiven werden er verbouwd in het vruchtbare Tweestromenland van de Tigris en de Eufraat. Door handel met naburige landen (Libanon en Palestina) verspreidde de kennis van de wijnbouw zich en bereikte het oude Egypte terecht.
Al vanaf 3000 v. Chr. hebben de Egyptenaren afbeeldingen en wijnsporen nagelaten. Via Egypte en de Fenicische steden bereikte de druif 2000 jaar v Chr. het oude Europa. Grieken en vooral Romeinen waren de eersten om op een grootschaliger manier wijn te verbouwen. Ze kenden al bijzonder goede bewaarmethoden.
Op Kreta zijn amforen en een wijnpers gevonden die dateren van 1500 jaar voor onze jaartelling. Omdat een amfora te poreus was om wijn in te bewaren werd er hars aan de wijn toegevoegd, die de houdbaarheid van wijn verbeterde. Griekse wijnbouwers zijn hars aan hun wijnen blijven toevoegen; de Retsina was de meest bekende Griekse wijn en wordt nog altijd gemaakt.
De Romeinen hebben grote invloed gehad op de verspreiding van de wijnbouw in Europa. Overal waar ze kwamen, brachten ze hun wijnstokken mee. Na de ineenstorting van het Romeinse Rijk werden de meeste wijngaarden vernietigd door Germanen en Moren.
Het christendom heeft tot halverwege de 19e eeuw veel bijgedragen aan de ontwikkeling en verspreiding van de druiventeelt. Christenen gebruikten de wijn voor het belijden van hun geloof in de kerken. Elk klooster had een eigen wijngaard om miswijn te maken.
In ons land kreeg het Westland in 1647 een eigen pastoor, Franciscus Verburch, ook wel de ‘druivenpastoor’ genoemd, omdat hij volgens overlevering de druiventeelt in het Westland zou hebben geïntroduceerd. Hier is echter nooit enig bewijs voor gevonden. Sterker nog, er schijnt wel enig bewijs te zijn, dat druiven al eerder in dit gebied werden gekweekt. Eind 16e en begin 17e eeuw bouwden rijke burgers buitenplaatsen om de drukte van de stad te ontvluchten. De buitenplaatsen zijn mogelijk een eerste aanzet geweest tot de ontwikkeling van de tuinbouw in het Westland.
Het aanbod was dan nog niet groot en dus waren de prijzen voor de tuinbouwproducten hoger. Vanwege dit financiële voordeel probeerden de Westlandse tuinders de oogst steeds verder te vervroegen. Dat deed men door het gebruik van glas, het bouwen van kassen (of ‘serres’ zoals de benaming in België nog steeds luidt) en later ook door het verwarmen van de kassen. Zo ontstond vanaf het eind van de 19e eeuw de ‘Glazen Stad’.
Van 1850 tot 1940 was de Westlandse druif (de benaming van kasdruiven van verschillende rassen) het belangrijkste product dat in de Westlandse kassen werd gekweekt. De Westlandse druif was ook een succesvol exportproduct. Men name in Engeland vond deze druif gretig aftrek. De hoogste productie werd in 1936 bereikt, namelijk 22.000.000 kilo!
Het verval van de druiventeelt na de tweede wereldoorlog in Nederland en België kent dezelfde oorzaken. Stijgende energiekosten, maar ook het ontstaan van de EEG, steeds grotere concurrentie van Zuid Europese landen door verbeterde transportmogelijkheden en lagere productiekosten daar. In Nederland probeerde men met promotionele activiteiten, zoals druivenfeesten en missverkiezingen het tij te keren. Het eerste druivenfeest vond plaats in 1953 in Naaldwijk, het laatste al in 1969.
Vandaag de dag komen de druiven het jaar rond uit alle werelddelen naar Europa. De grootste import van druiven gaat via de haven in Rotterdam. De importeurs in Nederland zorgen voor een jaarronde aanvoer van witte, rode en blauwe druiven. Er is altijd wel een werelddeel waar het zomer is en daar waar de zon is worden druiven geteeld.
Zien hoe ze in Peru rode druiven oogsten?
Wist je dat?
Van alle populaire fruitsoorten in Nederland leveren druiven de meeste voedingsvezels. Vezels geven je niet alleen een verzadigd gevoel, ze zijn ook nodig voor een goede stoelgang.
Traktatie van druiven
Super schattig en gezond, deze traktatie. De druivenrupsen zijn eenvoudig te maken, en al een dag van tevoren! Kies voor rode of witte druiven, of wissel ze af. Voor een leuker effect kun je ook kiezen om een halve aardbei als hoofdje te gebruiken.
Benodigdheden:
- Lange sateprikkers
- Druiven
- aardbeien voor het hoofdje
- Wit glazuur
- Iets om oogjes mee te maken: rozijntjes, chocolate chips, pareltjes. Wat je maar in jouw supermarkt kunt vinden!
- Spuitzak met klein mondje
Bereidingswijze:
- Eigenlijk spreekt het voor zich: maak de druiven schoon en prik er 10-12 aan een prikker. Als je wilt, kun je eindigen met een halve aardbei, die je met de platte kant naar beneden en de spitse kant naar voren aan je prikker prikt.
- Hierna maak je het glazuur klaar en spuit je dat op het kopje. Prik de oogjes er gelijk in.
- Even hard laten worden, vershoudfolie erover heen en klaar ben je!
Wat doen druiven met je gezondheid?
Deze druiven bevatten net zo veel resveratrol (phytoalexin) in de schil als in de pit. Het staat ook bekend als de ‘verjongingsmolecuul’.
- Resveratrol beschermt de druif, omdat het werkt als een barrière tegen externe bedreigingen.
- Deze druiven voorkomen vroegtijdige veroudering dankzij de hoge concentratie antioxidanten.
- De bloedcirculatie heeft ook baat bij natuurlijk rode druivensap.
- Resveratrol gaat ontstekingen tegen en helpt om pathogenen uit het bloed te halen.
Voedingswaarden – Gegevens per 100 g
Energie | 331 kJ / 78 kcal |
Vet | 0,2 g |
Waarvan verzadigd | 0,1 g |
Waavan meervoudig onverzadigd | 0,1 g |
n-6 meervoudig onverzadigd cis | 0,1 g |
Linolzuur | 0,1 g |
ALA | 0,02 g |
Voedingsvezels | 1,8 g |
Eitwitten | 1 g |
Beta-caroteen | 25 µg |
Folaat equivalenten | 2,9 µg |
Luteïne | 34 µg |
Nicotinezuur | 0,2 mg |
Retinol act equivalent | 2 µg |
Vitamine B1 | 0,04 mg |
Vitamine B2 | 0,02 mg |
Vitamine B6 | 0,053 mg |
Vitamine C | 2 mg |
Vitamine E | 0,3 mg |
Water | 80 g |
Koolhydraten | 16,8 g |
Mono- en disacchariden | 16,2 g |
Polysacchariden | 0,6 g |
Natrium | 0,0003 g |
Zout | 0,008 g |
Calcium | 17 mg |
Fosfor | 25 mg |
IJzer | 0,2 mg |
Jodium | 2 µg |
Kalium | 234 mg |
Koper | 0,11 mg |
Magnesium | 9 mg |
Zink | 0,21 mg |